Zabieg in vitro może być przeprowadzony różnymi technikami, ustalane jest to w zależności od rodzaju nasienia i możliwości.
In vitro IVF-ET, inaczej zwane klasyczne. Komórki jajowe i plemniki w stosunku 1:75000 (męskie gamety powinny występować w liczbie 50-100 tysięcy) znajdują się na jednej szalce i zapłodnienie następuje samoistnie. Czas trwania takiego łączenia wynosi około 20 godzin i wychodzi z tego kilka zarodków. Aby było to możliwe, komórki muszą znajdować się w środowisku zbliżonym do tych jakie panują we wnętrzu ludzkiego organizmu, czyli temperatura 37stopni i 5% zawartości CO2, wodne otoczenie.
In vitro ICSI jest to docytoplazmatyczna iniekcja plemnika, którą wykonują się podczas gdy plemniki są za mało ruchliwe, mają nieostateczną budową lub liczbę. Zabieg wykonuje się bardzo cienką igłą pod mikroskopem, wstrzykując wyodrębnionego plemnika do wnętrza komórki jajowej.
In vitro ICSI-MESA jest podobny do wcześniejszego, jednak plemniki pobierane są z najądrzy. Zaleca się go pacjentom, którzy cierpią na azoospermię (brak plemników w nasieniu, ale ich obecność w najądrzach).
In vitro OCSI-TESE, to także zabieg docytoplazmatycznej iniekcji plemnika, tym razem uzyskuje się je poprzez punkcję jądra. Jeżeli mężczyzna cierpi na azoospermię w ejakulacie to jest to dla niego szansa na posiadanie potomstwa biologicznego.
In vitro IMSI to zabieg dycoplazmatycznego podania plemników, które są wyodrębnione morfologicznie. Badany materiał jest powiększany 6000 razy za pomocą cyfrowego mikroskopu optycznego i oddzielany jeszcze przed startem procedury in vitro.
