Wczesne poronienie a kolejna ciąża. Przedwczesne ukończenie ciąży, które następuje z przyczyn naturalnych nazywane jest poronieniem wczesnym lub samoistnym. Co szósta ciąża kończy się właśnie w taki sposób. Bardzo często przyszłe mamy mylą je z kolejnym krwawieniem miesiączkowym. W artykule opisujemy przyczyny i sposoby rozpoznania wczesnego poronienia oraz podpowiadamy, kiedy rozpocząć dalsze starania o dziecko.
Wczesne poronienie następuje z przyczyn naturalnych. Zazwyczaj są to poronienia całkowite, podczas których organizm sam wydala obumarłe elementy jaja płodowego. Występuje ono do około ósmego- dwunastego tygodnia ciąży. Ginekolodzy przyczyn wczesnych poronień doszukują się zarówno u matki jak i u jaja płodowego. Kobieta, która ma wady macicy, niewydolność ciałka żółtego lub ciśnieniowo szyjkową narażone są na poronienia wczesne. Zagrażające dla płodu są także choroby zakaźne, na przykład toksoplazmoza czy różyczka, silne traumatyczne wstrząsy i przeżycia, czynniki autoimmunologiczne, cukrzyca, choroby nerek i tarczycy a także używki (alkohol, narkotyki) oraz czynniki ze środowiska na przykład przebywanie w miejscach silnie zanieczyszczonych czy pod wpływem dużego promieniowania. Przyczyny wczesnych poronień, zależne od jaja płodowego to najczęściej wady rozwojowy spowodowane anomaliami chromosomowymi, zaśniadem zarodkowym, krwistym lub groniastym lub pustym jajem płodowym.
Poronienie wczesne nazywane jest także przez ginekologów poronieniem jednoczasowym, ze względu na swój przebieg. Zazwyczaj dochodzi do niego około dwunastego tygodnia ciąży. Jajo płodowe, które jest pokryte specjalnymi kosmkami oddziela się od śluzówki macicy i zostaje wydalone w całości. Dochodzi do poronienia zupełnego, którego pierwszym objawem jest zazwyczaj krwawienie z dróg rodnych. Dość często kobiety mylą je ze spóźnioną miesiączką. Czasami poronieniu wczesnemu towarzyszy zapalenie narządów rodnych, podwyższona temperatura, zapalenie otrzewnej i przydatków. Bardzo rzadko towarzyszy mu ogólne zakażenie i tak zwane dolegliwości poboczne, wśród których ginekolodzy wymieniają między innymi: zaburzenia świadomości, niskie ciśnienie, rozdrażnienie, bóle brzucha.
Poronienia wczesne bardzo często zdarzają się bez wiedzy kobiet. Oczywiście nie przekreślają one szansy na kolejne dziecko. Większość kobiet po poronieniu szybko zachodzi w kolejną ciążę i rodzi zdrowe maleństwa. Ginekolodzy uważają, że po pierwszym wczesnym poronieniu wykonywanie szczegółowych badań nie jest konieczne. Organizm sam się regeneruje, wystarczy dać mu na to czas. Jeśli kobieta wiedziała o ciąży, również musi odzyskać równowagę psychiczną. Oczywiście kontrolna wizyta u ginekologa nie zaszkodzi. Lekarz zazwyczaj zleca wykonanie USG, które może pomóc w wykryciu nieprawidłowości w budowie macicy oraz badania hormonalne. Jeśli poronienie było drugim lub kolejnym ginekolog może kazać wykonać kobiecie bardziej szczegółowe badania, między innymi na różyczkę, toksoplazmozę czy chlamydię oraz immunologiczne. Specjaliści zalecają także około trzymiesięczną przerwę w staraniach o dziecko, podczas którego zarówno fizycznie jak i psychicznie kobieta wraca do formy. Zazwyczaj kolejne ciąże przebiegają bez komplikacji i marzenie o dziecku spełnia się bardzo szybko, mimo wcześniejszych obaw.
