Scenariusz lekcji wychowawczej w szkole podstawowej

Konspekt lekcji wychowawczej w szkole podstawowej

SCENARIUSZ LEKCJI WYCHOWAWCZEJ W PODSTAWÓWCE

 

Temat: „Przyjaciel to skarb!”

Cele ogólne:

  • Uczeń zapoznaje się z terminem: przyjaciel, przyjaźń;
  • Uczeń zna cechy charakteryzujące koleżeństwo i przyjaźń;
  • Uczeń uczy się wyrażać swoje poglądy;
  • Uczeń umie pracować w grupie;
  • Uczeń umie wyrażać swoje uczucie;

Metody:

  • Aktywizujące;
  • Czynne;
  • Słowne;

Forma pracy:

  • pogadanka;
  • burza mózgów;
  • praca indywidualna;
  • praca w grupie;

Pomoce dydaktyczne:

  • rozsypanki z przysłowiami o przyjaźni; kartki papieru, kolorowe mazaki, taśma klejąca, magnesy, karteczki z opisami;

Przebieg zajęć:

  1. Sprawdzenie obecności i przygotowanie sali do zajęć;
  2. „Przysłowia”

Nauczyciel dzieli uczniów na mniejsze grupy, w zależności od ilości przygotowanych rozsypanek i rozdaje zadania. Uczniowie mają ułożyć przysłowia.

Przykładowe przysłowia:

  • „Dla przyjaciela nowego nie opuszczaj starego.”
  • „Gdy się źle masz, wtenczas przyjaciela poznasz.”
  • „Kto przyjaciół nie szanuje, ten siebie rujnuje.”
  • „Kto znalazł przyjaciela, skarb znalazł.”
  • „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie.”
  • „Przyjaciele ze szczęściem idą.”
  • „Zwycięzca ma wielu przyjaciół, zwyciężony ma dobrych przyjaciół.”

Po wykonaniu zadania uczniowie odczytują głośno przysłowia. Jeśli istnieje taka potrzeba można trudniejsze wytłumaczyć i zinterpretować.

  1. „Dłonie przyjaźni”

Uczniowie dostają od nauczyciela kolorowe kartki. Odbijają na nich swoje dłonie i wycinają. Na każdej dłoni zapisują cechę dobrego przyjaciela. Uczeń wycina tyle dłoni ile cech jest w stanie wymyślić. Nauczyciel rysuje na tablicy pień drzewa i gałęzie. Uczniowie po kolei podchodzą, czytają na głos cechę, którą zapisali i przyczepiają swoją dłoń do drzewa za pomocą magnesu. W ten sposób powstaje drzewko cech prawdziwego przyjaciela. Na zakończenie ochotnik odczytuje wszystkie cechy z drzewa.

  1. „Dokończ zdanie”

Każdy uczeń dostaje karteczkę i musi zakończyć zdanie: „Przyjaźń to….” Chętne osoby mogą podzielić się swoją definicją z resztą klasy.

  1. „Krzyżówka”

Uczniowie podzieleni na dwie grupy układają krzyżówkę, której hasłem jest „przyjaźń”. Po wykonaniu zadania prezentują ją przeciwnej grupie.

  1. „Koleżeństwo a przyjaźń”

Nauczyciel rozsypuje na podłodze, karteczki z opisami koleżeństwa i przyjaźni. Na tablicy zapisuje po prawej stronie koleżeństwo, po lewej przyjaźń. Każdy uczeń losuje karteczkę z podłogi a następnie przykleja ją po prawej lub lewej stronie tablicy.

Przykładowe opisy:

Koleżeństwo:

– wspólna zabawa na przerwie,

– kolega,

– klasa,

– wesoło spędzony czas;

– miłe traktowanie;

Przyjaźń:

– przyjaciel,

– wzajemna pomoc,

– akceptacja,

– tajemnice,

– zwierzenia,

– wspólne spędzanie czasu, itd.

Po zakończeniu zadania można przez chwilkę podyskutować z uczniami o cechach wspólnych koleżeństwa i przyjaźni oraz o różnicach.

  1. „Klej przyjaźni”

Uczniowie stoją w kręgu. Nauczyciel prosi ich by wyobrazili sobie, że mieszają gęsty klej. Następnie smarują sobie nim ręce i podają je kolegom i koleżankom obok. Uczniowie są sklejeni. Nauczyciel wydaje im polecenia by bez rozdzielenia rąk, wspólnie podskakiwali, poruszali się w prawo, w lewo, do przodu i do tyłu.

  1. Podsumowanie i zakończenie zajęć.

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here