SCENARIUSZ LEKCJI WYCHOWAWCZEJ W PODSTAWÓWCE
Temat: „Przyjaciel to skarb!”
Cele ogólne:
- Uczeń zapoznaje się z terminem: przyjaciel, przyjaźń;
- Uczeń zna cechy charakteryzujące koleżeństwo i przyjaźń;
- Uczeń uczy się wyrażać swoje poglądy;
- Uczeń umie pracować w grupie;
- Uczeń umie wyrażać swoje uczucie;
Metody:
- Aktywizujące;
- Czynne;
- Słowne;
Forma pracy:
- pogadanka;
- burza mózgów;
- praca indywidualna;
- praca w grupie;
Pomoce dydaktyczne:
- rozsypanki z przysłowiami o przyjaźni; kartki papieru, kolorowe mazaki, taśma klejąca, magnesy, karteczki z opisami;
Przebieg zajęć:
- Sprawdzenie obecności i przygotowanie sali do zajęć;
- „Przysłowia”
Nauczyciel dzieli uczniów na mniejsze grupy, w zależności od ilości przygotowanych rozsypanek i rozdaje zadania. Uczniowie mają ułożyć przysłowia.
Przykładowe przysłowia:
- „Dla przyjaciela nowego nie opuszczaj starego.”
- „Gdy się źle masz, wtenczas przyjaciela poznasz.”
- „Kto przyjaciół nie szanuje, ten siebie rujnuje.”
- „Kto znalazł przyjaciela, skarb znalazł.”
- „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie.”
- „Przyjaciele ze szczęściem idą.”
- „Zwycięzca ma wielu przyjaciół, zwyciężony ma dobrych przyjaciół.”
Po wykonaniu zadania uczniowie odczytują głośno przysłowia. Jeśli istnieje taka potrzeba można trudniejsze wytłumaczyć i zinterpretować.
- „Dłonie przyjaźni”
Uczniowie dostają od nauczyciela kolorowe kartki. Odbijają na nich swoje dłonie i wycinają. Na każdej dłoni zapisują cechę dobrego przyjaciela. Uczeń wycina tyle dłoni ile cech jest w stanie wymyślić. Nauczyciel rysuje na tablicy pień drzewa i gałęzie. Uczniowie po kolei podchodzą, czytają na głos cechę, którą zapisali i przyczepiają swoją dłoń do drzewa za pomocą magnesu. W ten sposób powstaje drzewko cech prawdziwego przyjaciela. Na zakończenie ochotnik odczytuje wszystkie cechy z drzewa.
- „Dokończ zdanie”
Każdy uczeń dostaje karteczkę i musi zakończyć zdanie: „Przyjaźń to….” Chętne osoby mogą podzielić się swoją definicją z resztą klasy.
- „Krzyżówka”
Uczniowie podzieleni na dwie grupy układają krzyżówkę, której hasłem jest „przyjaźń”. Po wykonaniu zadania prezentują ją przeciwnej grupie.
- „Koleżeństwo a przyjaźń”
Nauczyciel rozsypuje na podłodze, karteczki z opisami koleżeństwa i przyjaźni. Na tablicy zapisuje po prawej stronie koleżeństwo, po lewej przyjaźń. Każdy uczeń losuje karteczkę z podłogi a następnie przykleja ją po prawej lub lewej stronie tablicy.
Przykładowe opisy:
Koleżeństwo:
– wspólna zabawa na przerwie,
– kolega,
– klasa,
– wesoło spędzony czas;
– miłe traktowanie;
Przyjaźń:
– przyjaciel,
– wzajemna pomoc,
– akceptacja,
– tajemnice,
– zwierzenia,
– wspólne spędzanie czasu, itd.
Po zakończeniu zadania można przez chwilkę podyskutować z uczniami o cechach wspólnych koleżeństwa i przyjaźni oraz o różnicach.
- „Klej przyjaźni”
Uczniowie stoją w kręgu. Nauczyciel prosi ich by wyobrazili sobie, że mieszają gęsty klej. Następnie smarują sobie nim ręce i podają je kolegom i koleżankom obok. Uczniowie są sklejeni. Nauczyciel wydaje im polecenia by bez rozdzielenia rąk, wspólnie podskakiwali, poruszali się w prawo, w lewo, do przodu i do tyłu.
- Podsumowanie i zakończenie zajęć.