Poronienie samoistne

Poronienie, to przedwczesne zakończenie ciąży trwającej nie dłużej niż 22 tygodnie. Spośród różnych rodzajów poronień rozróżnia się przede wszystkich dwa- poronienie samoistne i poronienie sztuczne, którym jest aborcja. Poronienie samoistne następuje z przyczyn naturalnych. Szacuje się, że ok. 15% rozpoznawanych ciąż ulega poronieniu, wiele natomiast nie zostaje zdiagnozowanych, gdyż występuje jeszcze zanim kobieta zda sobie w ogóle sprawę z tego, że jest w ciąży.

Poronienie samoistne polega na oddzieleniu się elementów jaja płodowego w macicy i wydaleniu obumarłego zarodka lub płodu z organizmu matki bez możliwości rozwoju poza jej organizmem. Wyróżnia się poronienie samoistne całkowite oraz poronienie samoistne niecałkowite. Całkowite występuje najczęściej przed 8. tygodniem ciąży. Polega na wydaleniu w całości elementów obumarłego jaja płodowego. Jest to tzw. poronienie jednoczasowe, nie wymaga dodatkowej interwencji. Po tym czasie częściej dochodzi do poronienia samoistnego niecałkowitego, czyli do wydalenia tylko części obumarłych elementów płodowych. Pozostałe resztki utkania łożyskowego zostają w jamie macicy. W tym przypadku konieczne jest ich usunięcie poprzez łyżeczkowanie. Po ok. 13. tygodnia ciąży występuje tzw. poronienie dwuczasowe, odbywa się ono w sposób zbliżony do porodu naturalnego. Najpierw pojawiają się skurcze, po nich następuje pęknięcie pęcherza, wypłynięcie wód płodowych i rozwieranie się kanału szyjki macicy. Najpierw zostaje wydalony płód, a potem łożysko. Objawami tego typu poronienia są skurcze i odpływ płynu owodniowego. Poronienie samoistne zatrzymane lub chybione, to obumarcie jaja płodowego, po którym następuje wydalenie obumarłego płodu w okresie ośmiu tygodni. Taki rodzaj poronienia nie wykazuje większych objawów. Jedynym symptomem jest niepowiększanie się macicy przez kilka tygodni. Postępowaniem z wyboru jest farmakologiczne wywołanie czynności skurczowej macicy i łyżeczkowanie.

Odpowiednio wczesna reakcja na niepokojące objawy, typu krwawienie, czy bóle i skurcze podbrzusza, może pomóc utrzymać wczesną ciążę. Wymienione symptomy mogą wskazywać na nastąpienie poronienia zagrażającego. W takim przypadku dochodzi do oddzielenia się jaja płodowego na niewielkim odcinku, co zwykle objawia się krwawieniem i skurczami macicy, bólem podbrzusza bądź dolnej okolicy kręgosłupa. Objawy te mogą być mało intensywne, niesilne. Nie należy ich lekceważyć, gdyż odpowiednie leczenie w takim momencie może zatrzymać proces. Jeśli objawy się nasilają, wówczas najprawdopodobniej niestety nic już nie można zrobić i wówczas mamy do czynienia z poronieniem w toku, czyli nieodwracalnym. W takim przypadku nastąpiło oddzielenie się jaja płodowego na większym odcinku. Procesowi towarzyszy także skracanie się szyjki macicy oraz rozwieranie jej wewnętrznego ujścia. Objawia się obfitym krwawieniem z pochwy i bólem brzucha o różnym nasileniu, najczęściej intensywnym i ostrym.

W języku polskim zwraca się uwagę na rozróżnienie między poronieniem samoistnym a poronieniem sztucznym, czyli aborcją. Słowa aborcja absolutnie nie używa się w stosunku do przedwczesnego zakończenia ciąży spowodowanego czynnikami naturalnymi. W języku łacińskim brakuje takiego rozróżnienia, co często powoduje pewne niedomówienia, gdyż w oficjalnych dokumentach stosuje się łacińską nomenklaturę, czyli poronienie samoistne nazywa się ‚abortus’. Powszechnie należy więc dbać o odpowiedni dobór słów w rozmowach z kobietą, która przechodzi przez tę tragedię, jaką jest poronienie samoistne. Dla zrozpaczonej kobiety nawet neutralne słowa medyczne (łyżeczkowanie, czyszczenie jamy macicy, zabieg) mogą mieć negatywny wydźwięk kojarzący się z aborcją. Termin medyczny łyżeczkowania jamy macicy o neutralnym charakterze to abrazja.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here