Wiele kobiet uważa, że poród, który odbywa się za pomocą cesarskiego cięcia jest lepszym i mniej bolesnym wyjściem niż rodzenie w sposób naturalny – nic bardziej mylnego!
Przebudzenie
Cesarskie cięcie, może samo w sobie przebiega dla kobiety mniej boleśnie niż naturalny poród, jednak połóg po cesarce jest dłuższy i bardziej męczący. Zasadniczo różnią się także takie czynności jak karmienie dziecka piersią, gdyż samo trzymanie dziecka może sprawiać trudności, a dodatkowo laktacja na początku jest bardzo skąpa, i twój powrót do formy.
Ogólne samopoczucie po cesarskim cięciu dla każdej kobiety będzie dość nieprzyjemnym doświadczeniem, ale stopień odczuwanego bólu po odejściu znieczulenia będzie zależał od indywidualnej tolerancji na ból. Bez względu jakie będziesz miała znieczulenie, przez pewien czas po przebudzeniu nadal będziesz otrzymywała środki przeciwbólowe, wszystko oczywiście w odpowiednich dawkach by nie szkodziło dziecku.
Cesarskie cięcie to operacja, dlatego wraz z nią pojawiają się pewne obawy. Czy wszystko się uda? Czy będą jakieś komplikacje albo powikłania po znieczuleniu? Po znieczuleniu zewnątrzoponowym mogą występować silne bóle głowy, pleców, czy też drętwienie i mrowienie nóg. Znieczulenie ogólne także niesie ze sobą nudności, wymioty i ból głowy oraz ból gardła po intubacji. Narkoza bardzo osłabia organizm, w płucach może znajdować się wydzielina, którą należy wykaszleć, co powoduje skurcze mięśni brzucha i podrażnia ranę po cesarskim cięciu.
Nabieranie sił
Po takim przeżyciu, nie dochodzi się od razu do siebie. Nie powinno wstawać się samodzielnie z łóżka, nawet do 8 godzin po znieczuleniu, tym bardziej, że chodząc narusza się mięśnie i okolice rany. Po upływie czasu, który trzeba przeleżeć w łóżku po znieczuleniu, kobieta im szybciej zacznie chodzić tym lepiej, jednak pierwsze kroki mogą być bardzo bolesne. Większość kobiet, w obawie przed pęknięciem szwów, boi się wyprostować podczas chodzenia, co jest złym wyborem, ponieważ wyprostowana postawa jest w tym wypadku dużo wygodniejsza i mniej bolesna.
Gdy kobieta dochodzi do siebie i nabiera sił, można jej odczepić cewnik i jeżeli czuje się na siłach sama korzysta z toalety. Początkowo może to być trochę trudne, zaleca się odkręcanie kranu w umywalce, co pomaga w oddawaniu moczu. Po cesarskim cięciu, część młodych mam skarży się na problemy z wypróżnianiem, wówczas warto wzbogacić dietę w suszone owoce i inne produkty bogate błonnik. Jeżeli ten stan się przedłuża, należy powiedzieć o tym położnej, która poda czopek glicerynowy.
Gojenie się rany
Trzy dni po operacji, można w końcu wziąć kojący prysznic, bez obawy o ranę. Szwy ściąga się około tydzień po cesarce, chyba że zostały zastosowane szwy rozpuszczalne, które same się wchłaniają. Bliznę po cesarskim cięciu możemy czuć nawet do kilku tygodniu po porodzie, czasem odczuwalny jest również świąd. Podczas nagłych, gwałtownych skurczów mięśni, jak podczas kichania czy śmiania się, również możesz odczuwać ból, w tym wypadku staraj się przyłożyć do brzucha coś miękkiego, np. poduszkę. Przez pewien czas zapomnij o seksownej bieliźnie, postaw raczej na wygodę i staraj się dobierać takie majtki które nie urażają miejsca po operacji. Całkowite zagojenie się rany, tak by o niej zapomnieć, jest uzależnione od organizmu, niektóre kobiety już po miesiącu przestają czuć miejsce rozcięcia, a inne odczuwają drętwienie blizny nawet kilka miesięcy. Jej wygląd powinien stopniowo zmieniać się, aż stanie się jaśniejsza niż skóra. Aby szybciej się goiła, można stosować naświetlanie lampami lub maści i preparaty w tym celu przeznaczone. Jeżeli rana nie goi się prawidłowo, puchnie, jest zaczerwieniona, a ty w tym czasie masz gorączkę, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Inne niedogodności po cesarce to ból brzucha, spowodowany obkurczaniem się macicy, a także odchody połogowe, które są skąpsze niż po naturalnym porodzie.
