Często zdarza się nam słyszeć, że dzieci są niegrzeczne, ale czy to sprawa ich wychowanie czy ich charakteru? A może słowo to jest wobec dzieci nieco nadużywane?
Czemu dzieci są niegrzeczne
Każde dziecko, nawet to bardzo niesforne, próbuje nam coś zasygnalizować swoim zachowaniem. Raz chodzi mu o zwrócenie na siebie uwagi, raz o to że chce coś mieć, a kiedy indziej po prostu robi to na co ma ochotę ono, ale nie koniecznie jego rodzice. W gruncie rzeczy, każde dziecko potrzebuje aprobaty swoich rodziców, ono wręcz robi wszystko po to byśmy byli z niego dumni i zadowoleni, chociaż niejednokrotnie wychodzi na opak.
Co wolno dziecku
Każdy kto ma pociechę przyzna, że czasem złości go zachowanie jego dzieci. Tylko czemu się tak dzieje? Rodzice często zapominają, że dziecko zachowuje się jak… dziecko, które potrzebuje ruchu, potrzebuje się wykrzyczeć, bada świat i swoje możliwości, a czasem bada też próg cierpliwości rodziców, ale to normalne. Dorośli, zapominają, że dziecko nie zachowuje się według etykiety czy dobrych manier, bo być może jeszcze ich nie rozumie, bądź jest na tyle małe, że nie zostały mu one jeszcze wpojone. Trzeba pamiętać, że podczas oceny zachowanie dzieci należy brać pod uwagę jego wiek, temperament, etap rozwoju i otoczenie w jakim się wychowuje.
Grzeczne – niegrzeczne
Należy pamiętać, że dzieci na początku swojego życia nie potrafią jeszcze kierować swoim zachowaniem w taki sposób jak oczekują tego dorośli. Niemowlę, które rozrzuca jedzenie z pewnością nie jest niegrzeczne, nie potrafi ono po prostu jeszcze opanować swoich ruchów w odpowiedni sposób. Inaczej już z kilkuletnim dzieckiem, które rozrzuca jedzenie podczas obiadu, bo ono z pewności robi to na przekór i wtedy należy zwrócić mu uwagę. Czasami jednak, mimo chęci dzieci jeszcze nie radzą sobie z „byciem grzecznym”, czterolatek, chociaż wie że nie wolno bawić się jedzeniem, to już nie zawsze będzie potrafił używać odpowiednio słów „proszę”, czy „dziękuję”.
Na nas spoczywa odpowiedzialność
Dorośli nie powinni zatem oceniać dzieci i negować od razu, ale uczyć ich dobrych zachowań i starać się wskazywać dobre ścieżki. Warto uczyć dziecko od małego, by chętnie dzieliło się z innymi zabawkami czy cukierkami, trzeba będzie jednak przygotować się na to iż inne dzieci mogą być wobec niego bezwzględne i wtedy otrzyma ono inny komunikat niż w domu, dlatego nie zawsze mimo naszych starań dziecko będzie zachowywało wpajane mu w domu zasady. Gdy dziecko idzie do przedszkola, należy liczyć się z tym, że będzie ono obserwowało i jednocześnie starało się powtarzać zachowania innych dzieci. Trzeba mu tłumaczyć, po co i dlaczego wymagasz od niego takiego zachowania, mimo że w przedszkolu może zaobserwować inne sytuacje. Dziecko, nie ma takiego bagażu doświadczeń, ani wpojonych reguł jak dorośli, wie ono tyle ile zaobserwuje, nie ma rozwiniętego jeszcze abstrakcyjnego myślenia dlatego nie wiąże konsekwencji z czynami, których jeszcze nie doświadczyło. Jeżeli powiemy dziecku „nie idź do kałuży, bo się pobrudzisz”, a ono nigdy wcześniej nie było „pobrudzone kałużą”, to ono sobie tego nie wyobrazi, pójdzie do kałuży i się pobrudzi, ale wtedy możemy mu następnym razem przypomnieć tę sytuację „nie idź tam, bo się pobrudzisz tak jak wtedy gdy wszedłeś do kałuży”, na pewno wówczas to zrozumie. Pamiętaj więc, że nie wystarczy powiedzieć „nie bij kolegi”, ale trzeba także dodać dlaczego, np. „bo go to boli, tak jak wtedy gdy ty uderzyłeś się o rower”.
Ile w tym naszej winy?
Czasami wydaje się nam, że źle wychowujemy dziecko, bo jest takie niegrzeczne. Ile w tym racji? Nie można nikogo obwiniać, za to jak wychowuje swoje dzieci, jednak często zachowanie naszych pociech coś nam powinno sygnalizować. Dzieci poprzez swoje niegrzeczne zachowanie zazwyczaj chcą coś przekazać dorosłym. Czy zdarza się, że dziecko podczas wizyty znajomych staje się nieznośne? Może nie poświęcasz mu wtedy za wiele czasu, odsyłając je ciągle do swojego pokoju? „Świat dorosłych nie jest dla dzieci”, nie raz da się usłyszeć od rodziców i racja, jednak nie znaczy to że możemy ignorować nasze dzieci. One mogą się czuć zazdrosne o uwagę jaką poświęcasz gościom, a nie im. Z reguły wystarczy wtedy pochwalić dziecko przy wszystkich, zwrócić swoją uwagę na nie, chociaż przez moment, nigdy nie odsyłaj dziecka gdy przyjedzie do ciebie pochwalić się czymś, jemu wystarczy chwila twojej uwagi, by poczuć się docenionym, wówczas zadowolone pójdzie się bawić, a ty będziesz mogła kontynuować rozmowę. Dziecko musi czuć w nas oparcie i zawsze powinno być doceniane.
Innym powodem przez który nasze dziecko jest niegrzeczne, może być brak ustalonego rytmu dnia i jasnych zasad. Dziecko musi mieć określone ramy w których funkcjonuje, inaczej nie czuje się bezpiecznie, gdyż codziennie nie wie czego się spodziewać. Stres ma ogromny wpływ na zachowanie naszej pociechy, dlatego nie obwiniajmy od razu dziecka za jego zachowanie, postarajmy się raczej poszukać przyczyny takiego stanu rzeczy.
Przykład idzie z góry
Dziecko uczy się przez obserwację świata, dlatego nie zapominajmy, żeby być konsekwentnym także wobec siebie. Nie łammy własnych reguł, pokazując dziecku tym samym, że są możliwe odstępstwa od reguł. Jeżeli w chwili złości zdarzy się nam nakrzyczeć na dziecko, mimo że nie zrobiło ono nic złego, pamiętaj o przeprosinach. Z jednej strony pozwoli mu to zrozumieć, że była to nasza chwilowa słabość, a nie jego wina, a z drugiej pokażemy mu, że mimo iż zdarzają się różne sytuacje, zawsze warto przeprosić.
Pamiętaj, że nauka dobrego wychowanie może odbywać się nie tylko poprzez zwracanie uwagi na błędy i nie prawidłowe zachowania, ale także poprzez podkreślanie dobrych rzeczy. Zawsze warto chwalić dziecko!! Dzieci z reguły są dobrze nastawione, jednak czasem muszą doświadczyć pewnych rzeczy, by lepiej zrozumieć świat i konsekwencje swoich czynów, dlatego zamiast uważać swoje dziecko za niegrzeczne, poszukaj przyczyny jego zachowania i pomóż mu zrozumieć dlaczego powinno postępować inaczej.
