Dziecko zakłada spodenki zaczynając od prawej nogawki, przeskakuje z płytki na płytkę nie dotykając ich złączeń. Takie i inne zachowania mogą budzić w rodzicu pięciolatka pewne obawy. Są jednak naturalnym dla malucha sposobem porządkowania otoczenia, w którym się znajduje.
Różnorodne natręctwa dość często towarzyszą naszym pociechom. Wiąże się to nie tylko z innym sposobem odbierania świata rzeczywistego przez pięciolatka, ale są także metodą na uporządkowanie tego świata zgodnie z wyobrażeniami dziecka. Natręctwa zazwyczaj nie utrzymują się u dziecka zbyt długo. Nowe aktywności, które zapewniają maluchowi ciekawe spędzanie wolnego czasu sprawiają, że zapomina on o swoich nietypowych zachowaniach. Jeśli jednak utrzymują się one za długo, lub stanowią dla dziecka zagrożenie warto wtedy skonsultować je z psychologiem lub psychiatrą. Specjalista zawsze chętnie porozmawia z rodzicem o jego wątpliwościach i odpowie na wszystkie pytania.
Natręctwa u pięciolatka są zazwyczaj wyrazem przystosowywania się dziecka do nowej rzeczywistości, w której nie może się odnaleźć. Maluch tworzy za pomocą magicznego myślenia swoje zasady zachowania w nowej, niepokojącej sytuacji. Dorośli często stawiają przed pociechą duże wymagania a doświadczenia, które spotyka na swojej drodze utwierdzają dziecko w tym, że świat wcale nie jest taki dobry i bezpieczny. Nic więc dziwnego, że dziecko odczuwa niepokój. Im bardziej jest ono samodzielne tym szybciej pogodzi się z tym, że nie zawsze może mieć wpływ na wydarzenia, które obserwuje. Powtarzanie pewnych zachowań, porządkowanie i liczenie są dla pięciolatka jedynym sposobem, na choć minimalne zapanowanie nad otaczającym go światem. Daje to maluchowi poczucie bezpieczeństwa, uspokaja i likwiduje niepokój.
Zadaniem rodzica podczas wychowywania dziecka, jest przekazanie mu, jakie zachowania są dobre a jakie złe. Pięciolatek potrafi już odróżnić pojęcie dobra i zła. Wie, które zachowania nie będą przez rodziców akceptowane, dlatego też czuje niepokój. Jeśli pomyśli o czymś złym nie potrafi tego odseparować od zachowania i myśli o sobie, jak o niegrzecznym dziecku. Natręctwa w takich momentach są ratunkiem. Utarte, schematyczne działania dziecka pozwalają mu myśleć, iż trzyma się zasad, które wpoili mu rodzice.
Natręctwa u pięciolatka mogą nasilać się w sytuacjach stresowych, w których dziecko nie umie sobie poradzić z napięciem i emocjami. Dla rodziców są one często powodem dużego zmartwienia. Nie wolno jednak popadać w panikę. Nie wolno także wyśmiewać zachować dziecka. Gdy przeżywa ono silne emocje najważniejsza jest dla niego akceptacja ze strony kochających rodziców. Wyśmiewania natręctw u pięciolatka opisywane jest w kategoriach błędu wychowawczego, gdyż może prowadzić do tego, że dziecko zacznie te zachowania przed rodzicem ukrywać. Zmienianie zachowań natrętnych na siłę tez nic nie da. Dziecko bardzo czeto wykonuje je podświadomie i nie może nad nim zapanować. Jeśli u dziecka zauważymy zachowania natrętne można pomyśleć o dodatkowych dla niego zajęciach, które pomogą rozładować skumulowane w maluchu emocje. Pomysł zapisania dziecka na basen, zajęcia teatralne czy karate na pewno spodoba się pięciolatkowi. Natręctwa u dzieci powinny zniknąć około 10 roku życia- choć jest to kwestia indywidualna- kiedy pojawiają się inne aktywności, które angażują jego czas i emocje.
