Temat zajęcia: „Matematyka świat zmienia” ” Wykorzystanie matematyki dziecięcej prof. Edyty Gruszczyk – Kolczyńskiej w wspomaganiu rozwoju operacyjnego myślenia.
Prowadząca: Agnieszka Śmietańska
Grupa wiekowa: 5-latki
Cel główny:
Stwarzanie sytuacji edukacyjnych sprzyjających doskonaleniu umiejętności myślenia i wnioskowania, wspomaganie rozwoju operacyjnego myślenia. Ustalanie stałości liczby elementów w zbiorze. Dodawanie i odejmowanie. Kształtowanie pozytywnego stosunku do zadań matematycznych.
Cele szczegółowe:
Dziecko:
– próbuje ustalać ilość elementów
– zna figury geometryczna (koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt) i potrafi je wskazać
– układa rym podany przez nauczyciela
– tworzy zbiory dwu- trzy osobowe, łączy przedmioty w pary
– próbuje dodawać i odejmować
– zna kolory i potrafi je prawidłowo nazwać.
– umie poprawnie dopasować ilość przedmiotów do danej cyfry
Metody:
Aktywne:
– wykonanie pracy plastycznej,
Słowne:
-opis, opowiadanie, rozmowa, dyskusja.
Formy:
– grupowa,
– indywidualna
Pomoce dydaktyczne:
– Tekst” Trójkątna bajka” Wandy Wawiłow
– Koperty z kolorowymi trójkątami dla każdego dziecka
– Kostka do gry z kropkami
– Naklejki w kształcie trójkąta dla każdego dziecka
– Pudło- maszyna do liczenia
– Klocki do liczenia
– Cztery butelki przeźroczyste
– kartka z bloku, koła i trójkąty z papieru kolorowego, klej dla każdego dziecka
Przebieg zajęcia
Zaproszenie dzieci do wspólnej zabawy.
- Układanki z trójkątów. Ćwiczenia wspomagające rozwój operacyjnego myślenia. Ustalanie stałości liczby elementów w zbiorze Nauczyciel układa 12 dużych trójkątów przed dziećmi tak, aby tworzyły szereg i mówi: Mam dla was zagadkę. To są trójkąty (wskazuje je). Przyjrzycie się im. Jak chcecie, możecie je policzyć… Patrzcie uważnie. Nauczyciel zmienia ułożenie trójkątów. Następnie pyta: Jak myślisz,(zwracając się do konkretnego dziecka) czy teraz, po ułożeniu trójkątów jest tyle samo ? A może jest mniej? Dzieci, które potrafią już wnioskować o stałości liczby elementów, odpowiadają zwykle: Tyle samo, są tylko inaczej ułożone.
- „Trójkątna bajka” – Wysłuchanie bajki. Rozmowa na temat utworu.
- „Szukamy trójkąta” -Wyszukiwanie w otoczeniu przedmiotów mających kształt figur geometrycznych: kół, kwadratów, trójkątów i prostokątów.
- „Trójkątne rymy” – dzieci wyjmują ze swoich kopert figury trójkątów i układają według podanego rymu przez nauczyciela.
- „ Jedziemy autobusem” – Zabawa ruchowa. Dzieci jadą w autobusach zgodnych z naklejką na ich ubraniu. Gdy muzyka cichnie dzieci ustawiają się w grupach po 2, osoby. Muzyka ponownie gra dzieci biegają po Sali, na pauzę w muzyce zatrzymują się i ustawiają się według polecenia nauczyciela.
- „Matematyczna maszyna” Nauczycielka wkłada z jednej strony maszyny klocki, a wyjmuje z drugiej. Dzieci liczą ile klocków zostało włożonych i ile wyjętych z maszyny. Podają różnicę.( np.: 10 -5=5,Wkładamy 10 klocków, wyjmujemy 5 czyli w maszynie zostało 5) Dodajemy klocki 5=5 równa się 10
- „Podskocz tyle razy ile kropek pokazuje kostka” – zabawa ruchowa
- „Kolorowe butelki” – Nauczyciel ustawia cztery przeźroczyste butelki ( oznaczone kolorami czerwonym, zielonym, żółtym, niebieskim). Zadaniem wskazanego dziecka jest umieścić w butelce tyle klocków ile wskazuje cyfra na kartce ( 3 w kolorze zielonym – do butelki z paskiem zielonym wrzucamy trzy klocki).
- „Kolorowe figury” – Zabawa ruchowa w kole. Dzieci siedzą w kole. Na sygnał żółte trójkąty- dzieci z naklejkami w tym kolorze okrążają koło i siadają na swoim miejscu, czerwone trójkąty itd.
- „Kolorowa kraina” – Praca plastyczna z kolorowych figur z papieru kolorowego dzieci tworzą własną krainę.
- Wspólne stworzenie wystawy prac dzieci.
„Trójkątna bajka” Wanda Wawiłow
Była raz sobie skała bardzo dziwna trójkątna
Stał na tej skale pałac bardzo dziwny trójkątny
W pałacu tym na tronie bardzo dziwnym trójkątnym
Zasiadał król w koronie bardzo dziwnej trójkątnej
I patrzył z okna wieży bardzo dziwnej trójkątnej
Na dzielnych swych rycerzy bardzo dziwnych trójkątnych
Aż kiedyś raz dworacy na szczerozłotej tacy
Przynieśli mu śniadanie wykwintne niesłychanie
A było to nieduże zwyczajne jajko kurze
Bardzo dziwne okrągłe i krzyknął król:
– No wiecie! Toż to prawdziwa bajka!
Pomyślcie, że na świecie są takie dziwne jajka!
Więc niech mu odtąd wszędzie okrągłym wszystko będzie.
Dworacy nieboracy zabrali się do pracy
I w ciągu jednej chwili jak kazał tak zrobili.
I stała odtąd skała bardzo dziwna okrągła
A na tej skale pałac bardzo dziwny okrągły
W pałacu zaś na tronie bardzo dziwnym okrągłym
Zasiadał król w koronie bardzo dziwnej okrągłej
I patrzył z okna wieży bardzo dziwnej okrągłej
Na dzielnych swych rycerzy bardzo dziwnych okrągłych
Tak to z powodu jajka
Z trójkątnej – okrągła zrobiła się bajka.