Gdy maluszek przychodzi na świat, rodzice uwielbiają się na niego patrzeć, znajomi przyglądają się mu szukając podobieństwa do mamy i taty, a dziadkowie kupują mu mnóstwo pstrokatych zabawek.
Co widzi dziecko?
Dziecko w pierwszych dniach życia dostrzega tylko to co jest w odległości około 20-30 cm od jego oczu i widzi to w barwach czerni i bieli. Najlepiej dostrzega więc kontrastowe przedmioty, które poruszają się wolnym ruchem nad jego głową. To co znajduje się dalej od niego, widzi jako zamazane plamy. Początkowo rozpoznaje tylko światło i mrok, czyli już przyzwyczaja się do pory dnia. Ważne je
st, by zaraz po narodzinach dbać o przygaszone światło, bo w brzuchu mamy przyzwyczaił się do ciemności i jego mózg nie jest jeszcze przygotowany na takie mocna bodźce jak ostre światło.
Już po około dwóch tygodniach możemy powiesić na łóżeczkiem malucha pierwsze zabawki, ale pamiętajmy żeby od razu nie przesadzić. Ulubionym obrazkiem dla noworodka jest oczywiście twarz mamy, którą może bacznie obserwować podczas karmienia, dlatego działa ona nie niego kojąco. U noworodka w początkowej fazie życia bardziej niż wzrok są rozwinięte zmysł słuchu, węchu i dotyku. Kształtowanie wzroku u noworodków odbywa się wraz z rozwojem ich mózgu. Pierwsze dzieci uczą się rozpoznawać kształty, kontrasty, odróżniać linie poziome od pionowych. Dopiero po kilku miesiącach zaczynają widzieć ostro i pomimo tego, że mają już dobrze rozwinięte oko, zobaczą świat tak jak rodzice dopiero około 3 roku życia.
