Wierszyki o przyjaźni na zawsze

    Wierszyki o przyjaźni

    Całkiem fajne wiersze mamy dla prawdziwych przyjaciół. Jeżeli chcesz się z nimi zapoznać to zachęcamy Cię do tego. Może sam masz jakieś swoje autorskie wierszyki, którymi chcesz się z nami podzielić. Możesz je opublikować w komentarzu, gdy będą wartościowe z pewnością je dodamy do naszego spisu.

    Tańczę zaklęta na wietrze,
    rozbijam sobą ciężkie powietrze
    W końcu padnięta leżę na ziemi,
    otulam się kolorami zieleni

    ***

    Patrzę ciekawie na chmury,
    świat wcale nie jest ponury
    Jestem cicha, łagodna,
    zwyczajnie wolna

    ***

    Powierzam myśli przyjaciółce róży,
    nic nie mówi,
    spadającymi płatkami na trawie wróży
    Opowiadam jej minione lata
    – cóż ma mnie chyba za wariata

    ***

    Biegnę stęskniona do jeziora,
    w jego objęciach – przyjemnie konam
    Woda napełnia mnie spokojem,
    nadszedł księżyc – jesteśmy we troje

    ***

    Wracam zimna i mokra,
    przytulam się do ognia
    Patrzę na tylko moje dziś gwiazdy,
    one ze mną, ja z nimi tak zasnę

    ***

    Umysł powoli gaśnie,
    dziękuję wam, że jesteście
    Tu ze mną i teraz,
    wierniejsze od przyjaciela…

    ***

    Rozmowa z przyjaciółmi

    Przyjaciele umarli
    oni ucztują stół jak ziemia
    ugina się pod ich głodami
    dzielą się swoim niespełnieniem
    podają sobie opowieści bez zakończenia
    Nic się nie kończy
    pointy są dobre dla tańczących koni
    a jak tu tańczyć pod powałą nocy
    z wiecznym odpoczywaniem pod stopami

    ***

    Przyjaciele serdeczni skoro wy końca nie znacie
    skąd my możemy wiedzieć jak się historia skończyła
    Podobno dużo zamętu i krzywdy
    wiele kamieni nagrobnych
    wy sami wiecie jak nieważnych
    dzielą nas tylko na chwilę.

    ***

    Nie szafuj słowem – przyjaźń
    bo ono znaczy wiele,
    znajomych pełno dokoła,
    nieliczni to przyjaciele.

    ***

    Życie razów nie szczędzi,
    kark pochylają cierpienia,
    ten co pomoże powstać,
    wart miana przyjaciela.

    ***

    Toczysz swój głaz pod górę,
    on spada prawie na szczycie,
    trzeba zaczynać od nowa
    to syzyfowe życie.

    ***

    Człowiek naprawdę życzliwy
    – nie w chwale i brzęku mamony –
    poda swą rękę pomocną
    z kawałkiem chleba na dłoni.

    ***

    Poda swe mocne ramię
    i plecy prostować pomoże,
    wesprze cię słowem i czynem,
    na nim polegać możesz.

    ***

    Kto szczęście z tobą podzieli
    i losu zawiłe koleje,
    tak w dobrej jak i złej dobie
    na pewno jest przyjacielem.

    ***

    Nie szafuj więc słowem – przyjaźń,
    bo ono znaczy zbyt wiele,
    znajomych pełno dokoła,
    – nieliczni to przyjaciele.

    ***

    Jeśli spotkasz przyjaciela,
    nie pozwól mu odejść,
    dopóki w przyjaźń wierzysz.
    Lecz to nie takie proste,
    wiele ścieżek wydeptanych,
    którymi samotnie trzeba przejść,
    może gdzieś tam bratnią duszę spotkać,
    ale najpierw wiele rozczarowań zaznać,
    samotności w tłumie ludzi.
    Gdzie żadne serce nie jest dla Ciebie…
    roześmiane twarze, lecz nie w Twoją stronę.
    Może na końcu tej drogi ktoś czekać będzie,
    i wtedy nazwiesz go przyjacielem…

    ***

     

     

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Please enter your comment!
    Please enter your name here