Dlaczego dziecko bije inne dzieci

Dlaczego dziecko bije?
Złe zachowanie maluchów na pewnym etapie rozwoju jest całkowicie normalne, jednakże bywa bardzo uciążliwe dla otoczenia. Agresja dziecka może mieć różne formy, często dochodzi do gryzienia, plucia, drapania, a nawet bicia.
Co jest powodem tego że dziecko bije
Przyczyn agresywnego zachowania u dzieci jest bardzo wiele. Jednym z nich jest nie radzenie sobie ze złymi emocjami. W sytuacji stresowej osoba dorosła rozładowuje swoje emocje poprzez rozmowę, kłótnię lub aktywność fizyczną np. sport, natomiast dziecko, które nie zna takich form ucieka się do agresji. Bicie i inne formy ataku mogą wynikać też z tego, że maluch nie wie, że jego ataki przynoszą ból innej osobie. Należy wtedy rozmawiać z dzieckiem i tłumaczyć mu, że jego agresywne zachowanie sprawiają nam cierpienie. Maluch może też naśladować negatywne wzorce, które zaobserwował w otoczeniu. Uczenie się poprzez odwzorowywanie czyjegoś zachowania nazywamy modelowaniem. Dotyczy to przeważnie wzajemnych relacji pomiędzy rodzicami ale też programów telewizyjnych i gier komputerowych, dlatego też należy kontrolować treści, z którymi dziecko ma styczność w tych mediach. Prezentowanie maluchowi relacji opartych na szacunku i miłości pozwoli mu w przyszłości kierować się podobnymi wartościami w relacjach z innymi osobami. Agresja dziecka może być też spowodowana odzwierciedleniem tego jak się do niego odnosimy. Jeżeli maluch jest ciągle karany, poszturchiwany, atakowany słownie i fizycznie odpowiada otoczeniu w ten sam sposób i reaguje agresją na próby odmowy. Czasami negatywne zachowanie dziecka wynika z jakiejś choroby lub odczuwanego bólu, o którym nie potrafi nam inaczej powiedzieć. Zdarza się też, że złe zachowanie wynika z próby zwrócenia na siebie uwagi rodzica. Jeżeli dziecko leży spokojnie często nie zwracamy na nie uwagi, podczas gdy, kiedy źle się zachowuje zwraca się na nie uwagę, interesuje jego potrzebami, więc złe zachowanie przynosi w jego mniemaniu pożądany efekt.
Czego nie robić gdy dziecko bije
Złe zachowanie, bicie i gryzienie najczęściej skłania rodziców do ukarania dziecka. W sytuacji eskalacji agresji dziecka nie powinno się na nie krzyczeć, gdyż wtedy tylko powodujemy, że jest ono bardziej zdenerwowane i ponownie reaguje agresją, bądź też zaczyna krzyczeć próbując nas przekrzyczeć. Jeszcze gorsze jest dawanie klapsa dziecku. Może to chwilowo powstrzymać jego złe zachowanie, ale na dłuższą metę ma same negatywne skutki. Dziecko niestety uczy się dzięki temu, że rodziców należy się bać, a ukochanej osobie wolno zadawać mu ból. Poważnie narusza to zaufanie dzieci do rodziców i pokazuje im, że relacje międzyludzkie mogą opierać się na agresji i że to silniejszy ma rację i wygrywa. Również karanie dziecka nie jest dobrym rozwiązaniem. Być może przyniesie ono doraźną poprawę zachowania tak jak danie klapsa ale nie zadziała długofalowo. Żadna kara sama w sobie nie nauczy malucha tak naprawdę dlaczego jego postępowanie było niewłaściwe, a jedynie spowoduje unikanie złego postępowania z obawy przed karą. Może też się przyczynić do ukrywania przez dziecko złego postępku z lęku przed karą. Podobnie sprawa ma się z groźbami. Dziecko uspokoi się chwilowo nie dlatego, że zrozumiało swój postępek ale dlatego, iż będzie się bało, że nie dostanie tego czego sobie życzy. Rodzice z bezsilności wobec agresywnego zachowania dziecka często uciekają się też do ignorowania jego postępków lub izolowanie go dopóki się nie uspokoi. Wtedy maluch nie wie czy postępuje dobrze czy źle, wie tylko, że nie jest ważny dla rodzica gdyż jego reakcje są mu obojętne i czuje się pozostawiane samemu sobie ze swoimi problemami. Czasem gdy rodzice nie wiedzą co począć ze źle zachowującym się dzieckiem obracają jego zachowanie w żart. Nie jest to dobre postępowanie, gdyż nie daje dziecku jasnego sygnału, że jego zachowanie nam się nie podoba. Jeżeli reagujemy uśmiechem na bicie maluch rozumie, że jest to dobra metoda komunikacji z nami i nie przestanie tego robić.
Dobre rady jak przetrwać trudny okres
Najważniejszą radą dla rodziców jest to aby nie pozwolili się uderzyć czy ugryźć. Wskazane jest wtedy przytrzymać rączkę lub główkę dziecka tak aby nie mogło tego zrobić, nie sprawiając mu przy tym oczywiście bólu. Da to maluchowi jasny sygnał, że nie życzymy sobie być atakowani. Jeżeli jednak dziecku uda się nas uderzyć, należy powiedzieć mu jasno, że to nas bolało i jest nam bardzo smutno, że dziecko tak postąpiło. Powinniśmy też głośno nazywać emocje dziecka, to pozwoli mu później jaśniej je określać i nauczy je tego, że mówienie o uczuciach nie jest niczym wstydliwym ale normalną sprawą. Ważne jest też wytyczenie granic i reguł, które powinny panować w każdym domu. Jeżeli dziecko chce się przeciwstawić naszym zasadom porozmawiajmy z nim o tym i dajmy mu jasny komunikat, że umawialiśmy się z nim na coś innego. Starszemu dziecku można zasugerować inne niż bicie i inne ataki sposoby poradzenia sobie z negatywnymi emocjami. Takim sposobem może być klaskanie w dłonie, podskakiwanie robienie kulek z kartek papieru i inne czynności powodujące uwolnienie złej energii, ale nie naruszające przy tym ciała jego ani innych osób oraz nie niszczące otoczenia. Poradzenie sobie ze złym zachowaniem dziecka wydaje się trudne w sytuacji gdy rodzice sami nie potrafią sobie do końca dać rady z własną negatywną energią. Jeżeli sądzimy, że agresja dziecka może być związana z naszym agresywnym zachowaniem powinniśmy zacząć zmiany od siebie i sami starać się rozładowywać emocje alternatywnymi metodami (np. poprzez sport). Poskromienie złego zachowania u dziecka naprawdę nie wymaga aż tak dużo wysiłku i cierpliwości jak mogłoby się wydawać, a jedynie postawienia się w sytuacji malucha, który nie potrafi jeszcze jasno się z nami skomunikować.