Choroby nerek u noworodków

choroby nerek u noworodków

Nerki są odpowiedzialne między innymi za usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii, regulację objętości płynów ustrojowych i filtrowanie moczu z niezbędnych organizmowi składników, dlatego każde, nawet najmniejsze zaburzenie ich pracy ma wpływ na kondycję całego organizmu.

 Niestety często już w łonie matki dochodzi do uszkodzeń tych narządów i maluch przychodzi na świat obarczony poważnymi i bolesnymi schorzeniami. Może wynikać to z uwarunkowań genetycznych lub styczności ciężarnej z czynnikami negatywnie wpływającymi na płód, na przykład niektórymi lekami, alkoholem, narkotykami lub środkami chemicznymi. Badanie ultrasonograficzne i specjalistyczne testy prenatalne pozwalają stwierdzić jeszcze w czasie trwania ciąży niektóre nieprawidłowości. Umożliwia to zaplanować specjalistyczną opiekę po narodzinach, a w niektórych przypadkach nawet rozpoczęcie leczenia, także chirurgicznego, jeszcze w brzuchu matki.

 Niektóre choroby nerek ujawniają się dopiero w pierwszych latach życia. Niestety schorzenia te nie zawsze dają wyraźne objawy, a ich rozpoznanie nie jest oczywiste, więc często są utajone przez kilka, a nawet kilkanaście lat. Często poszukiwanie przyczyn problemów ze zdrowiem trwa miesiącami, a choroby nerek pokazują się dopiero w przypadkowym badaniu. Także od rodziców zależy, czy zwrócą uwagę na niepokojące symptomy i poinformują o nich lekarza. Do najczęstszych objawów nieprawidłowego funkcjonowania nerek zaliczamy gorączkę, obrzęk okolic oczu, twarzy, stóp i kostek, częste oddawanie moczu, wysokie ciśnienie krwi, pieczenie i ból podczas oddawania moczu, ból w okolicy lędźwiowej, krew w moczu. Jeśli rodzic zauważy któryś z wyżej wymienionych symptomów, koniecznie powinien poinformować o tym lekarza, który potwierdzi lub wykluczy chorobę.

 Na początku lekarz przeprowadza wywiad, podczas którego analizuje historię medyczną dziecka oraz jego najbliższej rodziny i weryfikuje objawy. Następnie wykonywane są badania w kierunku konkretnych schorzeń. Badanie ogólne moczu pozwala zdiagnozować zapalenie lub podrażnienie dróg moczowych oraz zakażenie pęcherza moczowego lub nerek. Polega ono na oznaczeniu właściwości fizycznych, czyli koloru, gęstości i przejrzystości, właściwości chemicznych oraz na mikroskopowym badaniu osadu moczu. Wysokie ciśnienie tętnicze i niski wzrost w stosunku do rówieśników także mogą być objawami niewłaściwego funkcjonowania tych narządów. U dzieci z podejrzeniem choroby nerek wykonuje się także morfologię i badanie biochemiczne krwi, które obejmuje między innymi stężenie mocznika, kreatyniny, kwasu moczowego, sodu, potasu, wapnia, fosforu i białek.

 Jednym z najskuteczniejszych badań obrazowych diagnozujących choroby nerek jest USG jamy brzusznej. To bezinwazyjne badanie wymaga wcześniejszego przygotowania. Na 8 godzin przed jego rozpoczęciem nie wolno przyjmować pokarmów, by usunąć gazy z jamy brzusznej, a pęcherz trzeba wypełnić 1 litrem wody. USH pozwala stwierdzić u dziecka między innymi kłębuszkowe choroby nerek, guzy, kamienice nerkową i wodonercze. Pozostałe badania ukazujące zmiany patologiczne nerek, to tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, cystografia mikcyjna i scyntygrafia nerek.

 Ostatnią metodą diagnostyczną wykorzystywaną w badaniu nerek jest biopsja. Polega ona na pobraniu niewielkiego skrawka nerki w celu dalszych badań. Na ogół nie niesie ze sobą powikłań. U dzieci do czwartego roku życia wykonywana jest operacyjnie, ponieważ nie są one w stanie współpracować podczas zabiegu. Jej skuteczność wynosi 90 %, czyli w 9 na 10 przypadków pozwala postawić konkretną diagnozę. Biopsja wykrywa kłębuszkowe zapalenie nerek, przyczynę krwiomoczu i ostrej niewydolności nerek.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here