Wiele przyszłych mam zadaje sobie pytanie, co jest lepsze dla niej i dzidziusia. Czy poród siłami natury? Czy może cesarskie cięcie? Od czego zależy wybór i czy kobieta może zdecydować jak chce rodzić? Na te wszystkie pytania postaramy się odpowiedzieć w artykule.
Poród kończy dziewięciomiesięczne oczekiwanie na dziecko. Przez około 40 tygodni organizm kobiety przygotowuje się do wydania na świat potomka. Ciąża może zakończyć się na dwa sposoby, albo porodem naturalnym, albo cesarskim cięciem. Zazwyczaj ciąża fizjologiczna kończy się porodem siłami natury. Od pewnego czasu coraz częściej kobiety decydują się jednak na cesarskie cięcie. Zdarza się także, że jest konieczne ze względu na stan kobiety czy dziecka.
Podczas porodu naturalnego dziecko rodzi się bez użycia środków mechanicznych i farmakologicznych. W niektórych przypadkach konieczne jest jednak podanie leków, które przyśpiesza poród siłami natury. W całym procesie wyróżnić można trzy etapy. Pierwszy to skurcze mięśni macicy, drugi wypchnięcie przez drogi rodne dziecka, trzecie poród łożyska. Poród naturalny ma bardzo wiele zalet. Jak sama nazwa wskazuje proces ten zaplanowała sama natura, więc w większości przypadków przebiega on bez większych komplikacji. Co bardzo ważne dla niektórych kobiet zaraz po porodzie mogą one zobaczyć i przytulić swoje dziecko. Większość mam uważa także, że po porodzie naturalnym dużo szybciej dochodzi się do siebie. Po dwóch godzinach obserwacji większość kobiet przyznaje, że już spokojnie mogły zajmować się swoim maleństwem.
Kolejnym argumentem przemawiającym na rzecz porodu naturalnego jest brak blizny na brzuchu. Jeśli doszło natomiast do pęknięcia lub nacięcia krocza to odpowiednie zabiegi i higiena sprawią, że już po kilku dniach blizna nie będzie wyczuwalna. Plusy są także po stronie dziecka, które najlepiej wie, kiedy ma ochotę opuścić bezpieczny brzuszek. Dodatkowo podczas porodu siłami natury, gdy na świat wychodzi główka, klatka piersiowa malucha znajduje się w obrębie miednicy rodzącej. Uciskanie mięśniami krocza powoduje, że z płuc wydostają się wody płodowe i dziecko łapie pierwszy oddech.
Niewątpliwą wadą porodu naturalnego jest jego nieprzewidywalność. Pierwsze skurcze mogą mieć miejsce w najmniej odpowiednim miejscu czy momencie. Dodatkowo związany jest on z silnym bólem, który może trwać nawet kilkanaście godzin. Urodzenie dziecka siłami natury wymaga od kobiety olbrzymiego nakładu siły. Czasami podczas porodu naturalnego dochodzi do uszkodzenia tkanek krocza i pochwy, co może mieć negatywne konsekwencje.
Cięcie cesarskie jest natomiast zabiegiem chirurgicznym, podczas którego lekarz rozcina powłoki brzuszne i mięśnie macicy by wydobyć z nich dziecko. Zabieg wykonywany jest przy znieczuleniu- ogólnym lub dolędźwiowym- zależy od tego czy cesarka jest planowana czy nagła. Brzuch jest dezynfekowany a nacięcia dokonuje się powyżej spojenia łonowego. Chirurg przecina brzuch na długość około 15 centymetrów. Zabieg trwa około godziny. Maluszek wydobywany jest na świat około 15 minut po podaniu znieczulenia. Następnie na miejscu nacięcia zakładane są szwy. Jeśli cesarskie cięcie wykonane jest przy znieczuleniu dolędźwiowym kobieta może od razu zobaczyć swoje dziecko. Później procedura wygląda tak jak przy porodzie siłami natury. Maluch jest mierzony i badany, a po dwóch godzinach świeżo upieczona mama może zacząć karmić, jeśli jest na siłach.
Jak zaznaczają zwolenniczki cesarskiego cięcia jego dużą zaletą jest to, że zabieg ten jest planowany. Przyszli rodzice mogą dokładnie ustalić datę przyjścia na świat malucha. Ponadto jest to zabieg rutynowy i zaplanowany, czego nie można powiedzieć o porodzie naturalnym. Dodają także, że dzięki cesarce unika się bólu związanego ze skurczami i parciem a pochwa i krocze zostają nienaruszone. Zwolennicy cesarki uważają, że jest ona także bezpieczniejsza dla dziecka, które nie męczy się podczas porodu i nie zaraża się florą bakteryjną pochwy.
Wadą może być założenie przed zabiegiem cewnika, który usuwa się około dobę po zabiegu. Podczas oddawania moczu możliwe, że jeszcze przez kilka dni świeżo upieczona mama będzie odczuwała pieczenie. Warto zauważyć także, że cesarka jak każda operacja niesie ze sobą ryzyko różnych powikłań. Na brzuchu kobiety pozostaje blizna, a okres powrotu do sił trwa zazwyczaj dłużej niż po porodzie siłami natury. Rana utrudnia też karmienie piersią i opiekę nad noworodkiem. Maluszek, który rodzi się poprzez cesarskie cięcie nie jest przygotowany do zmiany środowiska a wody płodowe usuwane są z jego płuc za pomocą specjalnego urządzenia.
Zarówno wady jak i zalety porodu naturalnego i cesarskiego cięcia nie są jednoznaczne. Sposób urodzenia dziecka może zależeć od bardzo wielu czynników. Najważniejsze jest jednak samopoczucie przyszłej mamy, która podczas tego ważnego wydarzenia musi czuć się pewnie i bezpiecznie.
Zalety porodu naturalnego:
Aktywne uczestnictwo w narodzinach dziecka;
Udział w porodzie ojca dziecka;
Zaraz po porodzie kobieta może zajmować się swoim dzieckiem;
Krótszy czas połogu;
Macica szybciej się obkurcza niż po cesarce;
Brak rany i blizny na brzuchu i macicy;
Podniesienie samooceny kobiety;
Uniknięcie powikłań typowych dla cesarskiego cięcia;
Szybki powrót do domu po porodzie;
Poród naturalny pobudza laktację;
Maluch rodzi się wtedy, gdy jest na to gotowy;
Naturalne zaczerpnięcie pierwszego oddechu u noworodka;
Wady porodu naturalnego:
Poród nieprzewidywalny;
Bardzo bolesny i często długi;
Męczący dla rodzącej i dziecka;
Problemy kobiety z oddawaniem, nietrzymaniem moczu, wypróżnianiem się i siedzeniem;
Wpływa na współżycie, jeśli pochwa jest luźniejsza;
Ryzyko niedotlenienia dziecka;
Zalety porodu przez cesarskie cięcie:
Planowane i przewidywalne przyjście na świat;
Szybki;
Brak bólu spowodowanego skurczami;
Brak typowych dolegliwości związanych z porodem naturalnym;
Nienaruszanie krocza;
Mniejsze ryzyko niedotlenienia dziecka;
Mniejsze zmęczenie matki i dziecka;
Wady porodu przez cesarskie cięcie:
Dłuższy okres rekonwalescencji dla matki;
Ryzyko uszkodzenia narządów wewnętrznych;
Możliwe powikłania pooperacyjne;
Blizna na brzuchu;
Ból po zabiegu, który ogranicza możliwość opiekowania się dzieckiem;
Problemy z karmieniem piersią;
Dolegliwości po znieczuleniu;
Problemy z układem oddechowym u dziecka;
Brak kontaktu z dzieckiem;
Ryzyko pęknięcia macicy przy kolejnym porodzie;
