Dziecko najlepiej czuje się w towarzystwie dorosłych osób, nie lubi być zaskakiwane, zwłaszcza nagłym wyjściem z domu rodziców. To nie jest dobry czas na zmianę opiekuna, czy wysłanie go do żłobka. Każde rozstanie z rodzicami, może być dla niego ciężkim przeżyciem, gdyż w tym momencie rozwoju nasilają się u niego obawy przed odrzuceniem i zazdrość o inne dzieci.
Rozwój fizyczny
Dziecko jest już prawie samodzielne, samo potrafi sięgać po różne zabawki, chodzi dość pewnie i dobrze wie że niektórych rzeczy nie wolno mu ruszać. Rodzice zaczynają się przyzwyczajać do tego, że gdzieś między ich nogami przewija się mały człowiek. Pilnowanie malucha staje się niby coraz prostsze, ale z racji że dziecko ciągle szuka nowych wyzwań wciąż trzeba mieć na niego oko. Wspólne zabawy, tańce, czytanie książek, budują miedzy dzieckiem a rodzicami niezwykłą więź. Dziecko coraz częściej wyrywa się do pomocy przy domowych czynnościach, nie zabraniaj mu tego, zatroszcz się raczej o to by było to bezpieczne. Jeżeli chce nosić na stół naczynia, zaopatrz się w plastikowe talerzyki, być może mały pomocnik będzie przydatny w segregowaniu prania i wrzucaniu go do pralki, a może odnajdzie radość w sprzątaniu swoich zabawek pod wieczór, dobrze wykorzystaj jego chęci i energię.
Rozwój psychospołeczny
U dziecka rozwinęła się zdolność do abstrakcyjnego myślenia, jego wyobraźnie zaczyna bardzo intensywnie działać. Teraz może przenosić się z miejsca w miejsce, wystarczy narzucić na głowę koc i powiedzieć gdzie się udajemy. Maluch coraz częściej zaczyna się śmiać z absurdalnych sytuacji, rozwija się jego poczucie humoru. Dziecko uczy się przez obserwację, zdarza się że kopiuje zachowania rodziców i w ten sposób zaczyna rozumieć pewne zjawiska i funkcjonowanie świata. W dalszym ciągu eksperymentuje z różnymi przedmiotami, sprawdza ich wytrzymałość i twardość, prawdopodobnie wszędzie rozrzuca swoje
„wymęczone” zabawki. W takim twórczym nieładzie, maluch czuje się bardzo dobrze. Brzdąc szybko zapamiętuje pewne sekwencje wyrazów i zwrotów, wystarczy kilka razy coś powtórzyć. Bardzo lubi gdy wie co nastąpi, dlatego wertuje w kółko tę samą książeczkę. Nie lubi zatem, gdy rodzice wychodzą z domu, traci wówczas poczucie bezpieczeństwa i źle znosi każde rozstanie. Inne dzieci, powodują u niego raczej zazdrość jeżeli rodzice poświęcają im uwagę, niż sympatię. Uwielbia jednak towarzystwo dorosłych, wie że oni będą wiedzieli jak się z nim bawić, a w razie jakiejś „tragedii”, szybko rozwiążą problem. Podczas wspólnych gier, pozwól czasem dziecku wygrać, co będzie budowało w nim poczucie własnej wartości, ale bez przesady, ucz go także że nie zawsze się wygrywa. Pokaż dziecku jak się witać i żegnać, naucz jak puszczać całuski, machać rączką czy mrugać oczkiem, w ten sposób będzie wiedziało kiedy wychodzisz, a kiedy wracasz.